Ο Γιάννης Χρονάκης για τα ... Μούρα

Νεάπολη 21/4/18

Αγαπητέ  Γιάννη.

Σε ευχαριστώ για το δώρο σου.  Μιλώ για το πρόσφατο βιβλίο σου «Μαύρα μούρα & άσπρα μούρα». Επίσης ευχαριστώ για το όλως τιμητικό για μένα δωρητήριο  χειρόγραφο σημείωμα που το συνοδεύει.

Το διάβασα και το χάρηκα το νέο σου έργο ως προς το περιεχόμενο αλλά και ως προς τη μέθοδο. Ο τρόπος που εξελίσσεται το θέμα σε βιβλίο μου θύμισε τον τρόπο πρωτοπόρων  κινηματογραφιστών, που πρότειναν και ανάπτυξαν την μέθοδο «κάμερα-στυλό». Η φωτογραφίες που ανασύρεις είναι λόγος.  Τα μουσικά κομμάτια που ανακαλείς είναι λόγος. Η εικόνα που ανασυνθέτεις, ομοίως, είναι λόγος. Και μάλιστα όλα επιδέχονται, όπως εξάλλου ρητά αποδέχεσαι, διπλή-τουλάχιστον-ανάγνωση: «Μαύρα μούρα-άσπρα μούρα»

Τα θέματα δε που επιλέγεις για να ανασυγκροτήσεις τον 20^ο αιώνα είναι καίρια και αντιπροσωπευτικά.

Πίσω από όσα με ευαισθησία φωτογραφείς  ή καλύτερα  «φιλμογραφείς» (αν μου επιτρέπεται ο όρος),  βρίσκεται πάντα αυστηρός επιτηρητής  ο μαθηματικός Σταμέλος. Άλλοτε να αιτιολογήσει το γεγονός, άλλοτε να απορρίψει το περιττό, άλλοτε να εξάρει το σημαντικό. Είναι αυτός που δεν αφήνει την αφήγηση του «μαύρα μούρα -  άσπρα μούρα»  να οδηγηθεί σε «μια γλυκιά μουρμούρα», αλλά το κάνει λόγο  ιστορικό, κοινωνιολογικό, πολιτικό, αισθητικό …. .

Τέλος, ο τίτλος «βλέπεται» και αναγιγνώσκεται  ως  εικόνα: η ροϊκότητα των ανθρωπίνων (με την επανάληψη του ρω),  και το μαύρο - άσπρο του κόσμου(με το μαύρο και το  άσπρο των μούρων).

Λοιπόν, πλούσια η κληρονομιά (15 βιβλία!) του θείου (διάβαζε:φίλου-συναδέλφου) από την Αμερική (διάβαζε:            από την Κερατέα Αττικής).

 Γιάννη, ευχαριστούμε πολύ.

Με ιδιαίτερη εκτίμηση

Γιάννης Χρονάκης